فتنه و ما ادراک ما الفتنه!!

درست است که حضور مردم در نهم دی ماه سال 88 باعث شد فتنه، شکست بزرگی از ملت ایران بخورد اما فتنه تمام شدنی نیست! تلاش برای به فراموشی سپردن گناهان نابخشودنی سران فتنه سال 88 و استدلال بافتن برای اتفاقات آن سال را می‌توان اجزایی از فتنه جاری دانست. جناب مطهری در پایان نطقی که در مجلس داشت به غیرقانونی بودن حصر سران فتنه اشاره کرد که خیلی‌ها از جمله رییس قوه قضاییه جواب ایشان را سابق بر این داده‌اند اما در اینجا اشاره به قسمتی از مقدمه نطق ایشان خالی از لطف نیست که گفتند:

«در ایام نهم دی امسال برخی رسانه‌ها از جمله صدا و سیما راه افراط پیمودند و بر طبل تفرقه کوبیدند و ماهیت 9 دی را آن گونه که دوست داشتند معرفی کردند، در حالی که همه می‌دانند در نهم دی سال 88 مردم با قطع نظر از تخلفات دو طرف فتنه، به دفاع از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی پرداختند. اگر بخواهیم روز 9 دی را مظهر تفرقه میان ملت قرار دهیم دیگر یوم‌الله نخواهد بود بلکه یوم الشیطان خواهد بود.»

::

روی عکس کلیک کنید!

::

البته ایشان قبلا هم این‌گونه اظهار نظر کرده بودند. منشا ظاهری این استدلال، درست نفهمیدن فتنه و داشتن تصورات فانتزی است و ریشه واقعی آن کور بودن نسبت به عملکرد سران فتنه و کر بودن نسبت به بیانات رهبر انقلاب در 5 سال گذشته است البته نیاز نیست در حقیقت هم انسان کر و کور باشد بلکه محبت نسبت به چیزی کافیست زیرا که حبّک الشی یعمی و یصم! حضرت آقا نیز در همان سال 88 این‌طور فرمودند که:

کاسه تحریم زیر نیم کاسه مذاکرات!

کاسه تحریم‌ها شکسته شد غافل از اینکه همیشه کاسه دیگری زیر نیم‌کاسه‌های آمریکایی است!!

::

::

پ.ن:

+ امام خامنه‌ای: آنها به دنبال مذاکره‌ی حقیقی و عادلانه نیستند، بلکه تسلیم‌شدن ملت ایران را دنبال می‌کنند. در حالی که اگر ملت ایران می‌خواست تسلیم آمریکایی‌ها باشد، اصولا انقلاب نمی‌کرد... . هدف تحریم‌ها، همچنان‌که بارها گفته‌اند، خسته‌کردن ملت ایران و جداکردن ملت از نظام اسلامی است. بنابراین اگر مذاکره هم انجام شود، اما ملت همچنان در صحنه باشد و بر حقوق خود پافشاری کند،‌ تحریم‌ها وجود خواهد داشت.

دیدار با مردم آذربایجان

91/11/28

+ دکتر روحانی: کاسه تحریم شکسته شده و هیچ بندزنی قادر نیست این کاسه را به حالت اول بازگرداند. (+)

93/4/10

+ تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران (+)

جواب ناله‌ی ما را نمی‌دهد دلبر...

این روزها به هر کسی رسیدم التماس دعا گفتم. بدون این که حواسم باشد در یک مکالمه تلفنی از مادرم بارها و بارها خواستم دعایم کند. و صدهزار شکر که این روزها گیر کارهایم برطرف می‌شود و البته بیشتر مدیون کسانی می‌شوم که دعایم کرده‌اند. اثر دعای مادر که جای خودش؛ وقتی نمازش تمام می‌شود و دارد دعا می‌کند از اتاق سرک می‌کشم تا شاید روبه‌روی سجاده‌اش خدا را ببینم! آخر جوری جزئی‌ترین گره زندگی فرزندانش را به زبان می‌آورد که مطمئنم خدا همان‌جا روبرویش نشسته و دارد به حرف‌هایش گوش می‌دهد. اما نمی‌دانم دیگر چه کسی برایم دعا می‌کند. یعنی دوستانم هم وقتی خلوت می‌کنند یادشان هست که مجتبی التماس دعا داشت؟! آن‌هایی که نماز شب‌ خواندشان پیش من لو رفته(!)، آن‌ها چطور؟!

این روزها پر از احساس متفاوتم. سفری در پیش دارم و می‌ترسم تا روز سفر به آمادگی لازم نرسم. اگر «یار» جوابم را ندهد نمی‌دانم چه کار کنم؟! اصلا می‌خواهم این همه راه را بروم و این همه خرج کنم که چه بشود؟! برایم دعا کنید...

این روزها این شعر را زیر لب می‌خوانم:

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود/ ز دام خال سیاهش کسی رها نشود

خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار/ به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود

جواب ناله‌ی ما را نمی‌دهد «دلبر»/ خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود

شنیده‌ام که از این حرف، یار خسته شده/ خدا کند که به اخراج ما رضا نشود

مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست/ خدا کند که مریضی من دوا نشود

ز روزگار غریبم گشته است معلوم/ شفای ما به قیامت بجز رضا نشود...

::

پ.ن:

+ شعر از حضرت آقاست.

+ یکی از سخت‌ترین کارها واسم انتخاب هدیه روز مادره!

رأی من...

به پراید جلیلی رای ندهید. به جای مُهر روی پیشانی اش رای ندهید و نه فقط به خاطر پایش که در کربلای پنج جاماند... .

رقابت این نیست...

«رقابت این نیست که کسى اثبات خود را متوقف بر نفى دیگرى بداند.»

امام خامنه ای 90/10/19

.......................................

پ.ن: لطفا این جمله را با آب طلا بنویسید. قابل توجه کاندیداهای راسته ی زرگرا !