حیف که پای حفظ دین در میان بود
وگرنه علی(ع) خوب می دانست چطور باید حقّشان را کفِ دستشان بگذارد...
کجایی مولاجان؟! از دینمان هم دیگر چیزی نمانده.
بیا تا نشان دهیم لذّتی که در انتقام هست در بخشش نیست!
پ.نـ:
خدای من! بگذر از این همه گذر و دست برسان به ذره ای از وجودم تا تمام «من» پُر شود از وجودت. امروز خودم را می بینم که که لبریزم از منیّت و با گوشه چشمی شهوت، غلام حلقه به گوش شیطانم. گاهی هم شیطان که متحیّر می ماند از رفتار این «من»، فقط تماشاچی است و جانانه تشویق می کند: «دست مریزاد!»
أعوذ بالله مِن شَرّ نَفسی... .