ازدواج از مهم‌ترین مراحل زندگی است که هر کس برای خودش شرایطی دارد.
زینب هم شرط داشت، آن هم عندالمطالبه؛
وقتی حسین خواست جایی برود او را نباید جدا کنند... .
::
پ.ن:
+ پرچم بالاست به یاد همه‌ی شهدای مدافع حرم (+) جدیدترین عکس مربوط به روز ولادت بانوی صبر و وفا
عراقی‌ها در مسیر کربلا همه چیز خود را آورده بودند تا خیرات کنند. جالب اینجاست که فهمیدیم این‌ها طبقه متوسط و پایین کشورشان هستند. علاوه بر غذاهای مختلف و چای و قهوه، بعضی‌ها فقط به زائرین آب می‌دادند(+)، بعضی‌ها فقط دستمال کاغذی!(+) بعضی‌ها شیشه عطری دستشان گرفته بودند و دیگران را خوش‌بو می‌کردند.(+) خلاصه به هر وسیله‌ای بود می‌خواستند خدمت کنند، مشت و مال هم می‌دادند!(+) یعنی اگر لازم بود پیراهن تنشان را هم هدیه می‌کردند...
بچه‌های کوچک مثل همیشه خیلی توجه‌ام را جلب می‌کردند. یکی از بچه‌ها با اشاره به سربندم متوجهم کرد که آن را می‌خواهد. سربند را از سَرَم باز کردم و خودم روی پیشانی‌اش بستم. رد و بدل شدن لبخند، نشان از رضایت دو طرف داشت. هنوز یکی دو قدمی دور نشده بودم که حیفم آمد لبخندش را ثبت نکنم:
::
::
«یا لثارات» به پیشانی عراقی‌ها هم می‌آمد، آن‌ها هرچقدر به خون‌خواهی حسین علیه‌السّلام قیام کردند نتوانستند لکه ننگ هزاران نامه‌ای را که از کوفه فرستاده شد از تاریخ پاک کنند! اصلا این خون، متعلق به عراقی‌ها نبود که آن‌ها بتوانند خون‌خواهی کنند. این خون، خونِ حق بود که به دستان طاغوت ریخته شد و و در طول زمان جریان پیدا کرد. فقط خودِ خدا باید انتقام خون حق را بگیرد و فقط حجت خدا می‌تواند عهده‌دار این قیام باشد. عراقی‌ها هم این را خوب را می‌دانند!
::
پ.ن:
+ اصلا «یالثارات» به پیشانی همه‌ی مستضعفین جهان می‌آید...
+ در همه آثار اسلامى، ما دو نفر را داریم که از آن‌ها به «ثارالله» تعبیر شده است. در فارسى، ما یک معادل درست و کامل براى اصطلاح عربى «ثار» نداریم. وقتى کسى از خانواده‌اى از روى ظلم به قتل مى‌رسد، خانواده مقتول صاحب این خون است. این را «ثار» مى‌گویند و آن خانواده حق دارد خون‌خواهى کند. این‌که مى‌گویند خون خدا، تعبیر خیلى نارسا و ناقصى از «ثار» است و درست مراد را نمى‌فهماند. «ثار»، یعنى حقّ خون‌خواهى. اگر کسى «ثار» یک خانواده است، یعنى این خانواده حق دارد درباره او خون‌خواهى کند. در تاریخ اسلام از دو نفر اسم آورده شده است که صاحب خون این‌ها و کسى که حقِ خون‌خواهى این‌ها را دارد، خداست. این دو نفر یکى امام حسین است و یکى هم پدرش امیرالمؤمنین؛ «یا ثارالله وابن ثاره»
۱۳۷۷/۱۰/۱۸ امام خامنه‌ای
دلم می لرزید وقتی این تابلو را در طول مسیر می‌دیدم. سال‌ها پیش هم برای حسین علیه‌السّلام نامه فرستاده بودند اما... تابلو کردند!!
نحن حسینیون ما بقینا... ما بقینا... مابقینا... .
::
پ.ن:
+ آخرش نفهمیدم فلسفه ی اون دوتا نقطه بعد از نحن چیه؟!
+ «آرگو» گلدن گلاب گرفت. مدیونید اگر فکر کنید پشت ِ این انتخاب، ذرّه ای اهداف سیاسی باشه!!
چشم ها را باید شست...
مثل زینب باید دید!!
« ما راَیتُ إلّا جَمیلا »
از روی نیزه سایه ات افتاده بر سرم / ممنونم ای حسین که در فکر خواهری
+
این شب ها سرود زیبایی رو در هیئت همخوانی کردیم که گذاشتم زمینه ی وبلاگ.
حالم دست خودم نیست.
امسالم، جور دیگری است.
اشک هایم دنبال بهانه می گردند و چه زود پیدا می کنند...
بغض ِ این دل اما وا نمی شود!
شاید بساط گریه مان را باید تو جور کنی... تو روضه بخوانی... .
+ یا این دل شکسته ما را صبور کن/ یا لاأقل به خاطر زینب ظهور کن. جمعه اول محرم الحرام 1434