آیا عربستان نگران تعاملات جهانی و جایگاه جدید ایران است؟!!
بیانیه نشست اتحادیه عرب علیه ایران، یادآور تلاش صدام برای همراه کردن کشورهای عربی در طول جنگ هشت ساله بود. جلساتی که همراه با نگرانی ویژه بعضی از سران کشورهای عربی برگزار می‌شد؛ نگرانی از موضوعی که امام آن را صدور انقلاب نامیده بودند و حالا بعد از گذشت سال‌ها و پشت سر گذاشتن چالش‌های فراوان در منطقه غرب آسیا دوباره کشورهای عربی برای نگرانی مشترک‌شان نشستی برگزار کرده‌اند تا با صدور بیانیه جلوی نفوذ ایران در بین مردم‌شان را بگیرند!
اما نکته قابل توجه حمایت همیشگی غرب از کشورهای عربی در این دغدغه مشترک است چنان‌که در سال‌های جنگ ابرقدرت‌ها نه‌تنها هیچ‌گاه حمله عراق به ایران را محکوم نکردند بلکه حتی تا سال‌ها حاضر به محکوم کردن جنایات جنگی عراق نیز نشدند. برای نمونه علاوه بر حمایت‌های آمریکا با آنکه دولت ریگان دست‌کم از سال ۱۹۸۳ در مورد استفاده عراق از جنگ‌افزارهای شیمیایی اطمینان داشت، ولی چشم خود را بر روی استفاده‌های مکرر بعدی عراق از گازهای شیمیایی بسته بود. چرا که به عقیده ریگان استفاده عراق از جنگ‌افزارهای شیمیایی علیه هزاران رزمنده ایرانی، خطری به مراتب کمتر از سیاست صدور انقلاب از سوی ایران داشت.
::
::
آن چیزی که امروز تغییری نکرده سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه انقلاب اسلامی ایران است و طبیعی است که غرب از اتحاد سران عربی علیه ایران خوشحال باشد و بعید نیست که نقشی حمایت کننده ایفا کند؛ سرانی که برای آمریکا در حد کبریت بی خطر هم خطرناک نیستند. با این حساب پروژه ایران‌هراسی که غرب در سال‌های اخیر، توان بیشتری خرجش کرده است طبق تمایل آن‌ها در منطقه در قالب شیعه‌هراسی بلکه ترساندن ملت‌ها از رفتارهای انقلابی هر فردی اعم از سنی یا شیعه دنبال می‌شود.
با این دقت، سناریوی حمله به سفارت عربستان را هم می‌توان حرکتی در مسیر تکمیل این پروژه دانست که در بزنگاه مناسبی باید اتفاق می‌افتاد. اگر غربی‌ها دیروز صدام و عراق را برای توقف انقلاب ایران جلو انداختند امروز عربستان این نقش را بازی خواهد کرد.
هرچندکه نمی‌توان به اقدامات جسورانه عربستان و هم پیمانان عربی‌اش لبخند زد و روی خوش نشان داد اما دل خوش کردن به تعاملات پیش روی دولت‌مان با غرب در مقابل این تنش‌ها به عنوان یک امتیاز، بسیار احمقانه است و رفتارها و تصمیمات منفعلانه ما نسبت به مسیر انقلاب، همان چیزی که آمریکا برایش آغوش باز کرده است.
تغییر نگاه غرب به ایران از جمله مهمترین دستاوردآورهای برجام از نگاه دولت ایران بوده و هست اما آمریکا با وضع تحریم‌های جدید به بهانه‌های مختلف و وضع قانون محدودیت ویزا خیلی زود نشان داد که جایگاه ایران در نگاه آن ها اگر بدتر نشود قطعا بهبود نمی‌یابد.
با وجود همه این سیاست‌های دغل‌کارانه، تکیه به آمریکا و حرکت در زمین بازی آن‌ها به معنای به رسمیت شناخت هویت کدخدایی است که برای شکست دادن قدرت تسلطش سال‌ها پیش انقلاب کردیم!