راحت‌ترین کار برای توجیه نبودنم و نرسیدن به بعضی از کارهام اینه که با قیافه‌ی مظلومانه‌ای بگم: «سرم شلوغه». اما یه بار نشستم حساب و کتاب کردم دیدم نه بابا! از این خبرها نیست. بعضی وقت‌ها ساعت‌های زیادی توی زندگیم خرج کارهایی میشه که اولویتی ندارن. یه جایی خوندم توی یکی از عملیات‌ها که نیروهای خودی باید مدت زمانی رو منتظر می‌موندن، یکی از رزمنده‌ها کتابچه‌ای رو درآورده بود و زیر نور موقّت منوّرهایی که عراقی‌ها می‌زدن مطالعه می‌کرد. بعد از خوندن این مطلب بیشتر عذاب وجدان می‌گیرم اگه به کسی بگم سرم شلوغه، پس فعلا سرم شلوغ نیست و در حال مرتب کردن اولویت‌ها هستم. راستی تصمیمم واسه راه‌اندازی صفحه اینستاگرام عملیاتی شد و چندروزیه اینجا کارو شروع کردم.
::
+مشورت بدید لطفا: حالا که بعد از چندسال ما هم اندرویددار شدیم خیلی‌ها وقتی می‌بینن توی گوشیم واتساپ و وایبر نصب نیست تعجب می‌کنن؛ بعضیها با دلایلی که میارن تشویقم می‌کنن نصب کنم و بعضیها هم میگن کلهم بیخیال این مدل شبکه‌های اجتماعی بشم! نظر شما چیه؟ اگه دلیلتون رو هم بگید که عالی میشه!
پرنده مهاجر
