فرزندان زهیر و بیداری اسلامی

- زمان قیامش فرا رسیده بود.

- - به طرف میعادگاهش حرکت می کرد.

- - - کسی را سراغ زهیر بن قین فرستاد تا نزدش بیاید.

- - - - نمی دانم چه گذشت میانشان اما میدانم زهیر جمال نورانی خورشید را زیارت کرد.

- - - - - زهــیر به ســوی قومـش برگشــت و گـفـت: من تصـمیم گرفته ام با حســین (ع) باشـم و جـانم را فدایـش کنم.*

- - - - - - و در کربـــــلا نـیـز چـنـین کرد.

- - - - - - و اکنون اینان فرزندان زهیر اند.

- - - - - که با تمام وجـود فریاد مـی زنند: تصـمیم گـرفته ایم بمانیم و جـانمـان را فـدا کـنیم.

- - - - چه می گذرد میانشان؟! کسانی که نه جمال یارشان، بلکه فقط تلالؤ انوارِ خورشیدِ پشت ابر را می توانند درک کنند.

- - - حـتـمـا کســــی ســراغـشــان را گـرفته اســــت.

- - مـیـعــادگـاهـشـــــان تــمــام جــهـان اســت.

- انگار زمان قیامش فرا رسیده است...

.......................................................................

* و قدعزمتُ علی صحبة الحسین (ع) لأفدیه بروحی و أقیه بنفسی... (لهوف ترجمه ی رجالی تهرانی صفحه ی 101)

بی تعارف

۱۳ دی ۹۰ ، ۱۸:۵۸

به کار هایمان فکر کنیم.

روحانی کارت تبلیغاتی یک شرکت خصوصی را در دست داشت و پرسان پرسان مسئولی که وظیفه ی رسیدگی به کارش را داشت پیدا کرد مسئول دختری جوان بود که وضع حجابش درست نبود . روحانی سر خود را پایین انداخت . بعد از سلام کار خود را گفت .مسئول با کامپیوتر خود کار کرد و کار روحانی را انجام داد و تنها یک پرینت از آن برگه مانده بود که پرینتر خراب شد .دختر شروع کرد به اعتراض کردن و رو به روحانی گفت :از امروز صبح کا ر10 نفر رو انجام دادم و این پرینتر خراب نبود از وقتی که شما اومدین این پرینتر هم خراب شد.
روحانی که سرش پایین بود و آهسته زیر لب با خود حرفی میزد. انگار دیگه از درست شدن کارش نا امید شده باشه یه خداحافظی آهسته کرد و رفت.
وقتی که ساعت کاری به پایان رسیده بود دختر آن کارت تبلیغاتی شرکت خودشونو که درست مرد روحانی بود روی میز کوچک ارباب رجوع دید .آن را برداشت . پشتش نوشته بود ای زن به تو از فاطمه اینگونه خطاب است ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است.
دختر به فکر فرو رفت که آیا طرز برخورد او با ارباب رجوع و همچنین نحوه ی پوشش و حجابش درست بوده است؟

۱۴ دی ۹۰ ، ۱۶:۴۵

جا مانده

مهدی جان اگر امشب هم از حوالی دلم می گذری آهسته رد شو ،غم را با هزار بدبختی خوابانده ام ...

دلتنگ تو ام مهدی جان

با حاجی علمدار به روزم سر بزنید خوشحالم می کنید .التماس دعا

۱۴ دی ۹۰ ، ۲۳:۵۵

محسن

آه مجتبی جان سلام
دیگر محسنی نیست که چهار شنبه ها ازت لب تاب بگیرد و باعث مزاحمتت شود. محسن مرخصی یک ساله گرفته و به شهر آمده. این جا دود و غبار زیاد است. وقتی تا سر کوچه می روی مثل آن جا همه بهت سلام نمی کنند. فرهنگ این جا با آن جا متفاوت است. حتی ناهار و شامت را نمی دهند. این جا سوسیس برای صبحانه می خوری. یاد ماهی های حوزمان بخیر. سلام مرا بهشان برسان. بگو محسن از مهر با مهر دوباره می آید. دلم برای ده تنگ شده. مجتبی، مجتبی، مجتبی.
این جا اگر شیشه ایی بشکند حسن آقایی نیست که بیاید و درستش کند. اینجا خیلی چیز ها نیست که آن جا بود. به آقا هادی سلام برسان. مرد مهربانی بود. آن مجتبی چیکار می کند. بهش بگو اگر اذییتت نکند برایش یه چیز خوب از شهر می خرم.

۱۵ دی ۹۰ ، ۲۲:۵۰

مرتضی

با عرض سلام و خسته نباشید
خیلی خوب بود منتظر کارهای جدید هستم
راستی به ما هم سر بزن
یا مهدی

۱۷ دی ۹۰ ، ۲۳:۴۷

شهدا شما زنده اید ،صاحب مقام و نزد خدا آبرو دار ،ما مرده ایم و رو سیاه درگاه خدا ،به حق مادر (س) برایمان دعا کنید تا از خواب غفلتی که گرفتاریم بیدار شویم ،دعا کنید آبرو دار شویم ،دعا کنید ارزشمند شویم ،دعا کنید لایق شهادت شویم .

دعا کنید ...

سلام .به لطف خدا فرصتی شد یادی از شهدا کنم .با حضورتون خوشحالم می کنید ...

۱۹ دی ۹۰ ، ۰۱:۲۴

دختر چادری

ما هم با کسی تعارف نداریم....
به دلمان نشست.... ممنون بابت قلم شیوایتان

پاسختون راجع به نظر( به کارهایمان فکر کنیم) خیلی جالب بود

بی‌تعارف

طبقه بندی موضوعی

سفر پیاده اربعین

سال 1392

سفرنامه قافله عاشقی

سال 1391

حضرت‌شمس‌الشموس‌علیه‌السلام

حضرت کریمه علیهاالسلام

قم المقدسه

طنز

شهدا را تابلو نکنید، لطفا!

فرضت قضاوت

انعطاف

ایران جوان

خلاصه آمار

بایگانی

پیوندهای روزانه

پیوندها