یک میلیارد تا یک مسئول!

این روزها سخت مشغول حساب و کتابم. هرچه می شمارم تمام نمی شود. می خواهم پرونده ی گناهان سال 91 را تمام و کمال ببندم و عید بگیرم، عیدی که با ترک گناه معنای زیباتری پیدا می کند. دلم خوش است به ستّارالعیوب وگرنه اعتراف به این همه گناه در مقابل هیچ قاضی و حاکمی ممکن نیست.

این روزها همه چیز حساب و کتاب می شود؛ دانه به دانه، ریال به ریال، نفر به نفر. لوکیشن ها متفاوت است. راننده ای که آخر شب، پول های چسب خورده اش را می شمارد و خرج خانه را کنار می گذارد تا مرد جوانی که گوشه ی زندان، تعداد سکه های مهریه ی زنش را می شمارد و ضرب در قیمت امروز طلا می کند! هیچی از قلم نمی افتد. پول هایی هم که بعضی ها بدون حساب و کتاب کنار گذاشتند، همین روزها به حسابش رسیدگی می شود. 10 میلیارد یا 11 میلیارد خیلی فرق نمی کند؛ یک میلیارد که قابل این حرف ها را ندارد! فقط ما نفهمیدیم از شورای اسلامی شهر رشت تا الان چند نفر بازداشت شده اند؟ چهارنفر یا پنج نفر؟! خیلی فرق می کند؛ یک مسئول با تقوا هم این روزها یک مسئول است.

و حتی این روزها تعداد مسافرانی که به رشت می آیند هم محاسبه می شوند. خیلی ها می آیند و فضای مناسبی برای فعالیت های فرهنگی در این شهر ایجاد می کنند. حتما مسئولین این را می دانند چون آن ها هم دارند حساب و کتاب می کنند: چند واحد هنوز پیش فروش نشده؟ چند متر بنر تبلیغاتی باید چاپ شود؟ پس این مجتمع فرهنگی-تجاری «آدینه» کی آماده می شود؟!

+ بچه تر که بودیم، این روزها حساب و کتاب می کردیم فک و فامیل چقدر عیدی بهمون میدن و بعدش کلی فکر و خیال که چه بلایی سر این پول ها بیاریم؟!