به نام خدا بعضی از دغدغهها را میتوان نوشت. طنز یا جدی، نقد یا معرفی! فعلا فرقی نمیکند. :: صفا و مروه دیدهام، گرد حرم دویدهام/ هیچ کجا برای من کربوبلا نمیشود...
هوالحق کاش میافتیم عظمت غم هجرانت را و کاش شافی بودنت را با بند بند وجودمان درک می کردیم و کاش ما به دوران صافی و پاکی کودکیمان باز می گشتیم تا شاید گوشه ی چادرتان را در دستانمان احساس می کردیم. تمنای دعای فرج و اقدام منتظرانه
که البته ورق برنگشت . . . برگرداندنش!!! و قرار نبود غیبت آخرین امام، هزار و اندی سال شود . . .بلکه قرارش دادیم!!!!! پس نظر کنیم به سیر آغاز تا به حالمان؛ نکند زبانم لال جزو ورق برگشتگان و بخت برگشتگان تاریخ باشیم و آیندگان نیز ما را به قضاوت بنشینند!!! سربلند و پایدار باشید یا حق